İnsan ilginç bir canlı.
Neler neler icat etmiş.
Yeni hayvan ırkları, yeni bitkiler…
Doğadaki muz normalde serçe parmağı kadar. Ama şimdi kol gibi!
Çocukken babamı ağaca aşı yaparken görmüştüm.
O gün bugündür, şu bitki aşılama işi çok ilgimi çeker.
Ağacın bir dalı limon, bir dalı portakal, bir dalı mandalina, bir dalı turunç olur mu?
Aşılayınca olur.
Erik ağacının bir dalı şeftali, bir dalı papaz, bir dalı anjelik olur mu?
Aşılayınca olur.
Arkadaşım Aydın Karamık, 23 Nisan Çocuk Bayramı tatilinde yazlıktaki zeytinleri, turunçları aşıladı.
Sonrasında aşılama üzerine konuştuk yürürken.
Yürüyüş yolu üzerinde bazı yerlerde yine çöpler vardı.
Akşamdan sefa yapılmış ama pisliği oraya bırakılıp gidilmiş.
Her yere yazılar yazıp astım ama nafile. Düzelecek gibi değil.
Arabanın sağ ve sol camından atıldığı çok belli çöplere bakıp laflıyoruz. İnanamıyoruz.
Nasıl olur da insan, minik torbacığa çöpünü koyup az ilerdeki çöp konteynırına atmaz diye söylenip duruyoruz.
Aydın, sabah birini çöpünü konteynıra atarken görmüş.
“Böyle iyi insanlar da var,” diyor.
“Ah kardeşim, iyi insan kötü insan yok! Küçükken aşılanan var, aşılanmayan var. Aynı senin yaptığın gibi,” diyorum.
Çöpleri toplaya toplaya gidiyoruz.
İki tırmık aldım aynı gün.
Ertesi sabah işimiz daha kolay olsun diye!
Çalı aralarından çöp çıkarmak zor oluyor.
Kırık şişeler, torbalar…Her türlü pislik.
Aşımız da yok, hasta olmayalım.
Ortalık tertemiz olur mu?
Temizlik bilincini yeni kuşaklara, çocuklara aşılarsak olur.
