Eleştirmenlik aslında çok önemli bir meslektir. Sanatta, edebiyatta, tiyatroda, modada ve spor dallarında son derece profesyonel eleştirmenler vardır.
Herhangi bir konu üzerinde eleştiri yapabilmeniz için konuyu derinlemesine ve konuyu icra eden kadar bilmelisiniz ki, eleştiriniz değer kazansın.
Eğer sanatta, bilimde, sporda ve siyasette eleştiri olmaz ise başarı da olmaz.
Roman yazarının kitabı için, müzisyenin bestesi için, tiyatro oyuncusunun performansı için eleştirmen bir ilaçtır, merhemdir ve iyi bir sanatçı eleştirmen ile büyür.
Özellikle sanatta özel eleştirmenler vardır, sanatı icra eden sanatçı için eleştirmenlerin düşüncesi çok önemlidir.
Sadece konuşmak ve yapılan bir işi enine boyuna eleştirip bırakmak, eleştiri değil saygısızlıktır.
İyi bir eleştirmen konuyu enine boyuna tartışır ve yapılan hataları nazik bir üslup ile belirterek, nasıl yapılmaması gerektiğini açıklar ise önem kazanır. Yoksa konuşanlar veya yazılanlar sadece eleştiri ile kısıtlanıyor ise sadece laf icra etmekten öteye gitmez.
Zira bir şeyi acımasızca eleştirmek, fütursuz ve edepsizce kelimeler kullanmak, bir kurum veya topluluğa saygısızca laf saydırmak, asla eleştiri sınıfında değildir.
Bir siyasi topluluğa veya gruba eleştiri yaparken, sadece yapılanların yanlış olduğunu söylemek hiçbir anlam ifade etmez.
Yanlışlıkları izah ederek veya ispat ederek yapılan eleştiriler ve neticesinde yapılması gerekenlerin ne olduğunu da anlatan eleştirel söylemler ve yazılar her zaman değerlidir.
Özellikle siyasette eleştiri hakkını kullanmak anayasal bir haktır ama sadece eleştirmek çok basittir, sıradan bir olaydır ya da eleştiri değil de kınamadır da diyebiliriz.
Bir insanı, bir eseri, bir konuyu doğru ve yanlış yanlarını bulup göstermek amacıyla inceleme işine eleştiri denilir.
Başka bir deyişle bir şeyin daha iyiyle gitmesi için veya bir yanlışın düzeltilmesi için yapılan değerlendirme eylemine de yine eleştiri denilir.
Bütün bu yazdıklarım alıntı değildir.
Saygılarımla.
